آندری کارتونُف (مدیر و عضو هیئت رئیسه شورای اموربین الملل روسیه): بمباران امریکا در سوریه، گویای آغاز تقابل نظامی غیرمستقیم امریکا با روسیه در سوریه است که این امر مسکو را در شرایط بسیار دشواری قرار می‌دهد، همچنین زمینه نامطلوبی را برای سفر رکس تیلرسون وزیر امورخارجه امریکا به مسکو ایجاد کرده است.
 
احتمال برخورد بین روسیه و امریکا در سوریه افزایش یافته است، به این دلیل که این دو کشور بدون هماهنگی با یکدیگر، در یک قلمرو در حال انجام عملیات نظامی هستند. می‌توان گفت که دیگر، تقابل نظامی غیرمستقیم روسیه و امریکا آغاز شده است، چراکه امریکا به متحد روسیه حمله کرده و زیرساخت‌هایی را که تحت کنترل نیروهای بشار اسد قرار دارد مورد هدف قرار داده است.
 
به نقل از منابع آگاه، در پایگاه هوایی سوریه که مورد اصابت حملات موشکی امریکا قرار گرفت هواپیماهای روسیه نیز مستقر بودند. چنین اقداماتی از سوی واشنگتن ریسک تقابل مستقیم بین نیروهای دو کشور را افزایش می‌دهد. با این حال، این موضوع که این برخورد احتمالی، تا چه حد به جنگ جهانی سوم می‌انجامد یا نه، به مسئولیت رهبران شایسته برمی‌گردد.
 
علاوه بر این، این اتفاق، زمینه نامطلوبی برای سفر رکس تیلرسون وزیر امور خارجه امریکا به مسکو  ایجاد کرده، لذا زمینه نامطلوبی برای توسعه روابط امریکا و روسیه بوجود آورده است. واضح است که موضوع اصلی این دیدار به جای بحث در مورد زمینه‌های همکاری، اوضاع جاری در سوریه و اقدامی در جهت یافتن راه حلی به منظور کاستن از سطح تنش و درگیری و ممانعت از تشدید آن خواهد بود. از دیدگاه سیاسی و دیپلماتیک، مسکو در موقعیت دشواری  قرار گرفته است که در آن پیداکردن یک واکنش ممتاز نسبت به آنچه اتفاق افتاده (حمله موشکی امریکا در سوریه) دشوار است.
 
برای واکنش نسبت به این وضعیت، دو گزینه در پیش روی روسیه قرار دارد؛ گزینه نخست، ممکن است خط سیر سنتی روسیه ادامه یابد، مبنی بر این که حمله شیمیایی هیچ ارتباطی به دمشق ندارد و این که این امر، یک اقدام تحریک‌آمیز بوده است؛ همچنین ممانعت از صدور هرگونه قطعنامه در شورای امنیت سازمان ملل متحد؛ با این حال در این صورت، این مسئله قابل انکار نیست که امریکا به اقدام نظامی خود ادامه خواهد داد و چنین چیزی تهدید برخورد مستقیم  نظامی روسیه و امریکا در سوریه را با عواقب غیرقابل پیش بینی درپی خواهد داشت. اما گزینه دوم پیش روی روسیه، اذعان به ادعای غرب،  مبنی بر این که حمله شیمیایی  توسط قوای بشار اسد صورت گرفته و رژیم باید  نسبت به این  مسئله پاسخگو باشد، است. چنین موضعی از جانب روسیه بیانگر این خواهد بود که روسیه برای تسلیم بشار اسد آماده و با تغییر رژیم وی موافق است. در این صورت این سوال مطرح می‌شود که روسیه در تمام این سال‌ها در سوریه چه کاری انجام داده و نتایج حضور نظامی روسیه در آنجا چه بوده است.
 
این شرایط مستلزم مهارت سیاسی زیاد و انعطاف‌پذیری است تا از یک سو مواضعی که تاکنون در سوریه به دست آمده از دست نرود و از سوی دیگر، از دور جدید تنش امریکا و روسیه که در صورت بروز آن، نه تنها برای منطقه، بلکه برای کل مجموعه‌ی مناسبات دو کشور عواقب نامطلوبی در پی خواهد داشت، جلوگیری شود.
 
ولادیمیر یوسیف (رئیس بخش همگرایی اوراسیا وگسترش سازمان همکاری های شانگهای در موسسه مطالعات کشورهای CIS و رئیس مرکز تحقیقات اجتماعی- سیاسی روسیه) معتقد است: هدف نهایی تجاوز آمریکا به سوریه فشار بر چین در خلال ملاقات رییس جمهور این کشور از آمریکاست. به رغم تاثیر بسیار کم این اقدام، هدف حملات به پایگاه هوایی سوریه، با هدف نمایش قدرت بود. دلیل اصلی استفاده آمریکا از زور، ملاقات آینده با رهبر چین است. به عبارت دیگر، لازم بود پیام واضحی به چین ارسال شود مبنی بر اینکه ایالات متحده آماده استفاده از زور در هر جای جهان از جمله منطقه آسیا پاسیفیک است.
 
بر اساس اظهارات وزارت دفاع روسیه ایالات متحده 59 موشک تام هاوک به سمت سوریه پرتاب کرد  که از این میان 23 موشک به هدف اصابت کرد. این حمله، به یک انبار تجهیزات، یک ساختمان آموزشی، یک کافه تریا، یک ایستگاه رادار و شش هواپیمای میگ در آشیانه تعمیر و نگهداری آسیب زد. تاثیر این حمله نسبتا پایین بود؛ اما برای نشان دادن قدرت لازم بود و این قدرت نشان داده شد.
 
همزمان نتیجه حمله به سوریه می تواند هم در منطقه و هم در جهان متعدد باشد. تحقیری که از سوی آمریکا نسبت به حقوق بین الملل اعمال شد می تواند منجر به تلاشهای گسترده برای محدود کردن ایالات متحده و همچنین بازسازی برنامه‌های اتمی کشورهای مختلف شود. نتیجه این امر تسریع تلاش برای تحول در ظرفیت موشکی و هسته ای کره شمالی خواهد بود. تعدادی از کشورها نیز در مورد توسعه سلاحهای هسته ای فکر خواهند کرد تا ایالات متحده را محدود کنند. یکی از این کشورها می تواند ایران باشد.
 
ایوان تیموفیف (مدیر برنامه باشگاه والدای و شورای امور بین الملل روسیه): یکی از مهمترین موضوعات در مورد حمله به سوریه فقدان مدرک موثقی برای حمله شیمیایی و نادیده گرفتن کامل حقوق بین الملل است. در اینجا باید یک تحقیق کامل برای یافتن عامل حملات شیمیایی صورت می گرفت. این نگران کننده است که آمریکایی ها بدون هیچ تحقیقی در چارچوب نهادهای بین المللی و بدون اینکه حتی منتظر یک قطعنامه از سوی سازمان ملل در این موضوع باشند از قبل حمله کرده اند.
 
همکار ارشد باشگاه والدای روسیه (ریچارد ویتز، مدیر مرکز تحلیل سیاسی – نظامی انستیتو هادسن): حمله آمریکا به سوریه چرخش آشکار سیاست دونالد ترامپ در مورد سوریه است. تا همین اواخر به نظر می رسید که وی آماده شده بود مشروعیت حکومت اسد را بپذیرد و با روسیه برای حذف نیروهای تروریست در سوریه همکاری کند. در عین حال بمب گذاری سنت پترزبورگ هم انگیزه دیگری را برای همکاری روسیه و آمریکا بر ضد تروریسم فراهم کرد. اطلاعاتی که در مورد حمله شیمیایی برای ترامپ فراهم شد وی را مجبور به چنین واکنش تهاجمی کرد که همکاری بیشتر در سوریه را به شکل مذاکرات قبلی غیر ممکن ساخت. فرصت ها برای همکاری آمریکا، روسیه و اسد از بین رفته است و ما باید به دنبال راه جدیدی باشیم.
 

منبع: ایراس